Brodawki wirusowe
0
962 
Brodawki często określane są jako kurzajki, są zmianami skórnymi wywołanymi przez ludzkiego wirusa brodawczaka (HPV – human papilloma virus). Niektóre z typów wirusa brodawczaka ludzkiego predysponują do zezłośliwienia. Są dość pospolite i stanowią jedną z najczęstszych chorób skóry. Zakażenie przenosi się z człowieka na człowieka poprzez bezpośredni kontakt skóry zdrowej z chorą, istnieje również możliwość zakażenia się brodawkami na basenach i na salach gimnastycznych.
Brodawki pojawiają się w kilka tygodni do kilku miesięcy po zakażeni i często dochodzi do rozsiewania się zmian u osoby zakażonej. Mogą powstawać w każdym miejscu na powierzchni ludzkiego ciała, oraz na błonach śluzowych również na spojówkach i w jamie ustnej. Zakaźne grudki pojawiające się na ciele występują najczęściej u młodzieży i dzieci.
Stanowią poważny problem estetyczny i są przeciwwskazaniem do przeprowadzania zabiegów kosmetycznych. Zmiany te najczęściej nie są niebezpiecznie i mogą ustępować samoistnie, jednak u osób z obniżoną odpornością mogą utrzymywać się bardzo długo. Wielkość i wygląd brodawek zależy głównie od miejsca, w którym pojawiły się zmiany skórne oraz od tego w jakim stopniu są one narażone na podrażnienia.
POSTACIE KLINICZNE BRODAWEK
Brodawki zwykłe (verrucae vulgares)
Są to grudki o średnicy kilku do kilkunastu milimetrów o okrągłym kształcie, nierównej powierzchni i barwie szarobrunatnej lub zbliżonej do koloru skóry. Najczęściej zlokalizowane na palcach rak, wałach okołopaznokciowych (znaczna bolesność), pod płytką paznokcia, na twarzy, kolanach i skórze głowy. Początkowo są pojedyncze, później mogą się łatwo rozprzestrzeniać.
Leczenie: łyżeczkowanie, elektrokoagulacja, laseropterapia, krioterapia, preparaty miejscowe (głównie złuszczające z dodatkiem kwasu salicylowego)
Brodawki stóp (verrucae plantares)
Pojawiają się na stopach – podeszwach. Tworzą się grudki o zrogowaciałej, brodawkującej powierzchni, które wnikają głęboko do skóry i bardzo bolą.
Bardzo zakaźne a do zakażeń dochodzi najczęściej na basenach, w salach gimnastycznych i w przebieralniach. Są spłaszczone wskutek ucisku i pokryte zrogowaciałym naskórkiem. W czasie chodzenia lub stania sprawiają ból. Niedozwolone jest usuwanie brodawek, ponieważ istnieje ryzyko rozprzestrzenienia wirusów na skórze. Przy zdrapywaniu ich powierzchni dochodzi do niewielkiego krwawienia.
Brodawki mozaikowe
Również występują na podeszwach stóp, jednak w odróżnieniu od brodawek stóp są bardziej powierzchowne, zlewne, nie są bolesne.
Brodawki płaskie (verrucae planae)
Płaskie grudki o błyszczącej powierzchni, najczęściej umiejscowione na grzbietach rąk i twarzy (czoło, policzki). Na twarzy mają jasnobrunatne zabarwienie lub w kolorze skóry ( tym ciemniejsze im ciemniejsza karnacja). Na rękach są bardziej wyniosłe. Występują prawie wyłącznie u dzieci. Mają tendencję do powstawania wzdłuż linijnego zadrapania (dodatni objaw Koebnera). Często ustępują samoistnie bez pozostawiania śladów. Ustępowanie poprzedzone jest gwałtownym zaczerwienieniem i obrzękiem wszystkich wykwitów.
Kłykciny Kończyste (candylomata acuminata)
Są to brodawki narządów płciowych. Lokalizują się u kobiet na wargach sromowych, a u mężczyzn w rowku żołędnym. Mogą zajmować również okolicę odbytu. Grudki mają barwę ciemnoróżową, są miękkie, wilgotne, przerosłe i brodawkowate. Często zlewają się w całość tworząc kalfiorowate skupiska. Wilgoć prowadzi do maceracji zmian. Ustępują na ogół samoistnie. Mogą pojawiać się w czasie ciąży podczas, której kłykciny są bardzo przerosłe i mogą powodować uszkodzenia narządów płciowych, dodatkowo mogą się stać przyczyną wystąpienia raka. w tym przypadku utrzymują się bardzo długo.
ZAPOBIEGANIE
Zapobieganie zakażeniom spowodowanym przez brodawczaka polega na unikaniu bezpośredniego kontaktu z osobami zarażonymi wirusem brodawczaka ludzkiego. Nie należy wykonywać u takich osób zabiegów kosmetycznych, ze względu właśnie na wysokie ryzyko zakażenia.
Na basenach i salach gimnastycznych należy pamiętać, aby nie dotykać gołą skórą podłogi, na basenie warto zakładać klapki.
Zapobieganie spadkom odporności, poprzez zdrowe odżywanie. Dieta powinna być bogata w witaminy i minerały.
LECZENIE
– chirurgiczne
– chemiczne
– krioterapia (zamrażanie brodawek za pomocą płynnego azotu przez 15-30s)
– łyżeczkowanie
– elektrokoagulacja
– stosowanie preparatu VEZIRUMAL
– doogniskowe wstrzykiwanie Belomycyny (wstrzykiwania są kilkakrotnie powtarzane w odstępach 3-tygodniowych)
– preparaty miejscowe (głównie złuszczające z dodatkiem kwasu salicylowego i kwasu mlekowego, nadtlenek benzoilu)
– Podofilina
– Kondylina
– laserowe (przy użyciu laserem CO2, polega na waporyzacji naświetlanej tkanki. W znieczuleniu miejscowym na usuwaną narośl lekarz kieruje promień lasera pod wpływem, którego tkanka bezkrwawo odparowuje).
